مطالعه ی تطبیقی بناهای تئاتر یونان، آمفی تئاتر رومی و استادیوم امروزی

بنای تئاتر که یونانیان پدیدآورنده آن بودند ازجمله قدیمی­ترین مکان­های اجتماع مردم، باانگیزه‌ی مشترک است. این بندرها طول دوران متفاوت با توجه به رشد فنّاوری و ساخت به عوامل انگیزشی دوران در هرزمانی به شکلی متکامل از گذشته خویش جلوه می‌کند. دلیل اهمیت این پژوهش نیز همین سیر تکاملی این‌گونه از ابنیه است که ردپای آن تا دنیای معاصر نیز قابل‌بررسی است. در این مقاله سعی بر این است که شباهت‌ها و تفاوت‌های بناهای تئاتر، آمفی‌تئاتر و استادیوم‌های عصر فنّاوری موردبررسی قرار گیرد. پژوهش به روش تحلیلی – تطبیقی و روش گردآوری اطلاعات آن به شیوه­ی اسنادی (کتابخانه­ای) است. هدف اصلی این پژوهش جستجوی ریشه­های شکل­گیری این­گونه بناها در یونان، ارتقاء سطح فنی آن درروم باستان و نهایتاً استحاله­ی آن در استادیوم­های امروزی است و تلاش بر این است تا در حد امکان ویژگی­های انگیزشی و دلایل پیدایش آن بیان شود. در بررسی این روند ابتدا ویژگی و انگیزه­های ساخت بنای تئاتر یونانی و خصوصیات معماری آن به­عنوان پایه­ای بر شکل­گیری آمفی‌تئاتر و استادیوم موردبررسی قرارگرفته است. با توجه به آنکه رومیان میراث دار هنر یونان بوده­اند، ویژگی­های این بناها به‌واسطه‌ی رشد و کشف مواد نو و درعین‌حال تفاوت‌های نهفته در بستر جامعه­ی رومی متحول و موجب پیدایش آمفی‌تئاتر گردید و این روند با تکامل، واسطه­ی شکل‌گیری بناهای معاصر شد. درنهایت استادیوم­های امروزی که پس از انقلاب صنعتی ساخته شدند به‌عنوان ادامه روند ساخت آمفی‌تئاتر موردتوجه قرارگرفته است. شایان توجه است که این ابنیه علی­رغم پیروی از الگوی رومی به لحاظ انگیزشی، ورود مواد جدید و بهره­مندی از علوم نوین با ابنیه گذشته تفاوت چشمگیری دارند. به­طورکلی در این پژوهش موضوع از دو منظر انگیزه و فن ساخت بنا با اشاره به نمونه­های معروف و قابل‌توجه موردبررسی قرارگرفته است.